Γέρινγκ, Ρούντολφ φον-

(Rudolf von Jhering, Άουριχ, Κάτω Σαξονία 1818 – Γκέτινγκεν 1892). Γερμανός νομομαθής και πανεπιστημιακός. Διετέλεσε καθηγητής στα πανεπιστήμια της Βασιλείας, του Ροστόκ, του Κίελου, του Γκίσεν, της Βιέννης και του Γκέτινγκεν, και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της νομικής σκέψης του 19ου αι. Το θεμελιώδες έργο του Πνεύμα του ρωμαϊκού δικαίουκατά τις διάφορες φάσεις της εξέλιξής του (1852-65) είναι μια μεγαλοφυής έρευνα σχετικά με την εξέλιξη του ρωμαϊκού νομικού συστήματος και διατυπώνεται σε αυτό η θεωρία σύμφωνα με την οποία το υποκειμενικό δίκαιο είναι ένα συμφέρον που προστατεύεται νομικά. Στο άλλο κύριο έργο του Ο σκοπός στο Δίκαιο (1877-83), που παρέμεινε ημιτελές, ο συγγραφέας πρότεινε μια τελολογική αντίληψη του δικαίου, σύμφωνα με την οποία πηγή και ουσία του νομικού φαινομένου είναι αποκλειστικά ο σκοπός που το άτομο και η κοινωνία επιδιώκουν με τη μεσολάβησή του. Στο δοκίμιο Ο αγώνας για τοΔίκαιο (1872), ο Γ. υποστηρίζει το ηθικό καθήκον της υπεράσπισης των υποκειμενικών δικαιωμάτων, με σκοπό την καταπολέμηση της αυθαιρεσίας και της παρανομίας.